My sędziowie nie od Boga", mawiali o sobie stalinowscy ludzie od wymiaru sprawiedliwości. Niewiele zmieniło się w latach następnych, a już wymownym przykładem było sądownictwo stanu wojennego. Dla niektórych sędziów posiadanie ulotki, podziemnej gazetki czy książki "z drugiego obiegu" było wystarczające, by wydać wyrok skazujący.Jak dziś jest postrzegany wymiar sprawiedliwości w Polsce? Opinia publiczna ocenia go nie najlepiej. Nie ma partyjnych nakazów, ale postawa niektórych sędziów budzi zastrzeżenia.Wielką niezręcznością było, gdy na prawniczej konferencji padły słowa o "nadzwyczajnej sędziowskiej kaście". Sędziowie to także ludzie, mogą się mylić, ale nade wszystko powinni kierować się sumieniem i nakazami etyki zawodowej. Sądy muszą tak funkcjonować, by wzbudzały nasze pełne zaufanie.Wiesław JohannSędzia Trybunału Konstytucyjnegow stanie spoczynkuObecnie istnieje państwo prawników, a nie państwo prawa. "Nadzwyczajna kasta" stoi ponad prawem, przeciwko obywatelom i interesowi publicznemu. Przeprowadzona w książce diagnoza wymiaru sprawiedliwości potwierdza konieczność wprowadzenia gruntownych zmian zasad jego funkcjonowania i wymiany całych składów instytucji prawnych państwa.Wymiar sprawiedliwości, utworzony po wojnie w kontrolowanej przez Sowietów Polsce jako jeden filarów komunistycznej władzy, do dziś nie uległ przemianom. To rękami prawników udaremniono rozliczenie z komunizmem.Przedstawiając funkcjonowanie systemu prawnego III RP, autor nie mógł pominąć najnowszej historii resortu sprawiedliwości, w którym obsada ministerstwa układa się w ciąg agentów bezpieki komunistycznego państwa. Nakreślił również mechanizm kooptacji młodych kadr prawniczych tego porównywalnego z mafijnym systemu.Podstawowymi źródłami informacji w książce są akta IPN, 6-letnie doświadczenie z setek procesów przed Sądem Najwyższym, sądami niższych instancji czy Trybunałem Konstytucyjnym oraz zbierane przez wiele lat w parlamencie i innych instytucjach państwowych materiały dziennikarskie.